Zadura Bohdan, ur. 18 II 1945, Puławy,
poeta, prozaik, eseista, tłumacz;
Zadura Bohdan
Encyklopedia PWN
od 1988 redaktor „Twórczości”, współpracownik lubelskiego „Akcentu”; zbiory wierszy, m.in.: W krajobrazie z amfor (1968), Podróż morska (1971), Małe muzea (1977), Starzy znajomi (1986), powieść Lata spokojnego słońca (1968) i tomy prozy A żeby ci nie było żal (1972) oraz Do zobaczenia w Rzymie (1980) są utrzymane w poetyce neoklasycyzmu; w tomie poet. Cisza (1994), będącym świadectwem stanu wojennego 1981–83, oraz w powieści Lit (1997) nastąpiło odejście od klasycyst. form ku językowi potocznemu i kolokwialnemu; dziennik lektur Radość czytania (1980), szkice o poezji Daj mu tam, gdzie go nie ma (1996); przekłady poezji ros., ang., węgierskiej (m.in. w tomie Prześwietlone zdjęcia 1990); 1994 otrzymał Nagrodę im. S. Piętaka.
