Woźnicko-Wieluńska, Wyżyna,
północna część Wyż. Śląsko-Krakowskiej, między niz.: Śląską na zachodzie i Południowowielkopolską na północy oraz Niecką Włoszczowską i Wyż. Częstochowską na wschodzie;
Woźnicko-Wieluńska, Wyżyna
Encyklopedia PWN
zbud. z utworów górnotriasowych i jurajskich; tworzą one na przemian niewysokie progi zbud. ze skał bardziej odpornych oraz obniżenia, wykorzystane przez Małą Panew, Prosnę, Liswartę i górną Wartę; W.W.-W. leży w zasięgu zlodowaceń środkowopol.; ślady form z nim związanych, w postaci wzgórz morenowych i kemów, zachowały się dosyć wyraźnie; spod utworów czwartorzędowych występują na powierzchnię tylko wyższe partie; w obrębie W.W.-W. wyróżnia się 5 jednostek fizycznogeogr.; gł. m. — Częstochowa i Zawiercie (na południowym skraju).
