Wolski Włodzimierz
 
Encyklopedia PWN
Wolski Włodzimierz, ur. 9 X 1824, Pułtusk, zm. 29 VII 1882, Bruksela,
poeta, pisarz;
czł. Cyganerii warszawskiej; za udział w konspiracji 1841 więziony w Cytadeli; 1861–62 uczestnik manifestacji patriotycznych; od 1864 na emigracji, osiadł w Brukseli, współpracując m.in. z H. Merzbachem (Listy z Belgii... 1882); w poematach zawarł surowy obraz krzywdy chłopskiej (Ojciec Hilary 1843, Halka ok. 1843, wyd. w „Pamiętniku Literackim” 1951, Połośka 1857, wyd. 1859), w liryce tendencje demokr.-wolnościowe (m.in. popularny Marsz żuawów ze zbioru Śpiewy powstańcze 1863); zbiory opowiadań, powieść z życia rzemieślników warsz. Domek przy ulicy Głębokiej (1859), libretta do oper S. Moniuszki Halka (1847) i Hrabina (1860); Poezje (t. 1–2 1859), Utwory wybrane (1955).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia