Wietor Hieronim, ur. po 1480, Lubomierz (niem. Liebenthal), zm. przeł. 1546 i 1547, Kraków,
drukarz i księgarz;
Wietor Hieronim
Encyklopedia PWN
absolwent Akad. Krak.; 1510–17 drukarz w Wiedniu (jego warsztat do 1531 prowadzili kolejno brat, Benedykt, i syn, Florian); 1518 rozpoczął w Krakowie działalność drukarską i nakładową, która przyczyniła się do rozwoju języka i piśmiennictwa nar., rozpowszechnienia się idei humanist.; od 1527 król. drukarz urzędowy; wydawał (w języku łac., pol., niem., gr. — pierwszy druk w Polsce 1522 i węg. — pierwszy w świecie druk 1527) z wielką starannością dzieła autorów klas., humanistów (Erazma z Rotterdamu, A. Frycza Modrzewskiego, M. Kromera, J. Dantyszka i in.), księgi liturgiczne, popularne rel. (m.in. Żywot Pana Jezu Krysta B. Opecia), podręczniki, słowniczki, kalendarze, prozę romansową; wprowadził m.in. antykwę N. Jensona, kursywę A. Manutiusa, próbował stworzyć pol. pismo druk.; wydał ponad 550 tytułów; po jego śmierci warsztat prowadziła wdowa, Barbara, od 1550 jej drugi mąż, Łazarz Andrysowic.
