Wiener
żyd. prozaik i badacz literatury jidysz;
[wị:nər]
Meir, ur. 1893, zm. 1941,
Wiener Meir
Encyklopedia PWN
pisał w języku jidysz, niem., hebrajskim; pochodził z Krakowa, przebywał w Wiedniu (od 1910), Berlinie (od 1923) i ZSRR (od 1926); 1941 ochotnik w armii sow., zginął na froncie; autor powieści ekspresjonistycznych Ele Faleks untergang [‘upadek Ele Falika’] (1929) oraz hist. Kolew Aszkenazy (1934), o Żydach w Krakowie XVI w.; zbiór prac historycznolit. Cu der geszichte fun der jidyszer literatur in najncetn jorhundert [‘przyczynki do historii literatury jidysz w XIX w.’] (Moskwa 1940, Nowy Jork 1945).
