Wielka Kotlina
 
Encyklopedia PWN
Wielka Kotlina, Great Basin Wymowa,
wyżynno-górzysty obszar w USA (gł. stan Nevada i zachodnia część stanu Utah);
obejmuje część Kordylierów między G. Kaskadowymi i Sierra Nevada na zachodzie, a środkową częścią G. Skalistych i Wyż. Kolorado na wschodzie; pow. ok. 490 tys. km2; obejmuje liczne krótkie pasma górskie (najwyższe — Snake, 3980 m) i rozległe bezodpływowe kotliny (najniżej położona — Dolina Śmierci, 86 m p.p.m.), oraz pustynie — Mojave, Wielka Pustynia Słona; pasma górskie są zbud. gł. z wapieni i łupków krystal., kotliny wypełnia gruba warstwa luźnego materiału pochodzącego z denudacji. Klimat podzwrotnikowy, kontynent., wybitnie suchy; roczna suma opadów na północy 250–300 mm, na południu 100–150 mm, miejscami poniżej 100 mm; średnia temp. w styczniu od –5 do 0°C, w lipcu 20–21°C. Odwadniana przez krótkie, epizodyczne rzeki (najdłuższa Humboldt), kończące się w bezodpływowych kotlinach; największe jeziora: Wielkie Jezioro Słone i Utah (pozostałości plejstoceńskiego jez. Bonneville), Pyramid i in.; roślinność półpustynna i pustynna; wydobycie rud żelaza, kobaltu i miedzi oraz węgla kam., złota, srebra, uranu. Wielka Kotlina należy do najrzadziej zaludnionych obszarów w USA.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Słona, Wielka Pustynia (Stany Zjednoczone)fot. A. Guranowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia