Wężyk Franciszek, ur. 7 X 1785, Witulin (Podlasie), zm. 2 V 1862, Kraków,
stryj Władysława, pisarz, teoretyk dramatu;
Wężyk Franciszek
Encyklopedia PWN
1810 poseł na sejm warsz., 1831 senator-kasztelan; 1838 osiadł w Krakowie; od 1811 czł. TPN, 1856–60 prezes Tow. Naukowego Krak.; wolnomularz, 1811–13 sekr. Loży Wielkiego Wschodu Nar.; klasycyst. ody, tragedie z dziejów Polski (Gliński, wyst. 1810, Bolesław Śmiały, wyst. 1816), poemat opisowy Okolice Krakowa (1820), powieści hist.; przekł. dzieł Sofoklesa i Wergiliusza (Eneida); w głośnej rozprawie O poezji dramatycznej (cz. 1–3 1821–22, wyd. pełne 1878) uznał za wzorcową twórczość W. Szekspira; wspomnienia; Pisma... (t. 1–3 1878).
