Wenus paleolityczna

Wenus paleolityczna,

archeol. nazwa określająca figurki kobiet, odkrywanych w zespołach kultur graweckich, kultury solutrejskiej, wykonane ze steatytu, lignitu, hematytu, a także w kształcie reliefu lub rytu na ścianach jaskiń;

pochodzą z górnego paleolitu (liczne w okresie oryniackim); znane na obszarze od zachodniej Europy po Syberię.

Wenus Paleolityczna z Mentony

Wenus z Willendorfu, wapienna figurka paleolityczna — Naturhistorisches Museum, Wiedeń