Verseghy
pisarz węgierski;
[wẹrszegi]
Ferenc, ur. 3 IV 1757, Szolnok, zm. 15 XII 1822, Buda,
Verseghy Ferenc
Encyklopedia PWN
wstąpiwszy do zakonu paulinów, zasłynął jako kaznodzieja; po opuszczeniu zakonu przez pewien czas był kapelanem wojsk.; za udział w spisku I. Martinovicia został 1794 skazany na karę śmierci, zamienioną na karę więzienia, w którym przebywał 8 lat; później był wychowawcą w rodzinach magnackich; przeciwnik oświec. ruchu odnowy języka, został zepchnięty przez nowe pokolenie lit. na margines i ostatnie lata życia spędził w niemal całkowitym zapomnieniu; tworzył gł. liryki, pieśni i ody, wzorując się na pieśniach antycznych i niem., do których układał własne melodie; jako jeden z pierwszych w literaturze węgierskiej pisał opowieści wierszem; zajmował się też językoznawstwem; przekładał z języka niem., m.in. sztuki A. Kotzebuego.
