Uniwersytet Georga-Augusta
 
Encyklopedia PWN
Uniwersytet Georga-Augusta w Getyndze, Georg-August-Universität Göttingen,
pierwszy niem. wielowydziałowy uniwersytet, zał. 1737 przez króla Wielkiej Brytanii i Irlandii oraz elektora Hanoweru Jerzego II;
jako pierwszy realizował zasadę łączenia nauczania z badaniami naukowymi. Wśród wykładowców nowo otwartego uniwersytetu był m.in. szwajcarski fizjolog A. von Haller — fundator uniwersyteckiego ogrodu bot. i pierwszy prezes Akademii Nauk w Getyndze, filologowie klas. J.M. Gesner, Ch.G. Heyne, a w XIX w.: matematyk, astronom i fizyk C.F. Gauss, fizyk W.E. Weber, chemik F. Wöhler. W 1933, po dojściu A. Hitlera do władzy, uniwersytet musiało opuścić 50 uczonych, w tym laureat Nagrody Nobla — J. Franck (1925). Z uniwersytetem było lub jest związanych ponad 40 laureatów Nagrody Nobla, m.in. O. Wallach (1910), W.H. Nernst (1920), G.L. Hertz i R. Zsigmondy (1925), A.O.R. Windaus (1928), M. Born (1954), M. Eigen (1967), E. Neher (1991), H. Kroemer (2000). W strukturze uniwersytetu są wydzielone 4 wydziały: nauk mat.-przyr., prawa, ekonomii i nauk społ., teologii i sztuk pięknych oraz medycyny; w ramach wydziałów działa 13 katedr. Uniwersytet ma, zał. w XVIII w., własną bibliotekę (wspólną z miastem), liczącą 4,5 mln voluminów (w zbiorach m.in. Biblia Gutenberga, ponad 16 tys. czasopism nauk., ponad 12 tys. dokumentów, 3100 inkunabułów. Przy uniwersytecie działają również instytuty i centra badawcze, np.: Centrum Tropik. i Subtropik. Rolnictwa i Leśnictwa, Centrum Studiów Amer., Centrum Informatyki, Centrum Statystyki. W 2003 zatrudniał 800 nauczycieli akademickich, kształcił 23 tys. studentów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia