Turbacz

Encyklopedia PWN

Turbacz,

najwyższy szczyt Gorców, na północny wschód od Nowego Targu, na obrzeżu Gorczańskiego Parku Narodowego;

wys. 1310 m; zbudowany z twardych piaskowców; jeden z ważniejszych węzłów górskich (zbieg grzbietów) w Beskidach; stoki zalesione, liczne polany pasterskie; pod szczytem schronisko PTTK, stacja GOPR, muzeum turystyki w Gorcach; region turystyczny; szlaki piesze i narciarskie; na południowo-wschodnim stoku wyciąg narciarski. Podczas okupacji niemieckiej w rejonie Turbacza działalność oddziałów partyzanckich; liczne akcje bojowe i dywersyjne na szlaki komunikacyjne i okoliczne placówki niemieckie; 1944 oddziały AK utworzyły tam 1. Pułk Strzelców Podhalańskich AK (ok. 1 tys. żołnierzy); od IX 1944 w rejonie Turbacza działały również sowieckie oddziały zwiadowczo-dywersyjne; po zakończeniu wojny partyzantka antykomunistyczna.

zgłoś uwagę

Ilustracje