Gorczański Park Narodowy
 
Gorczański Park Narodowy
rodzaj — park narodowy
nazwa — Gorczański Park Narodowy
państwo — Polska, woj. małopolskie
rok założenia — 1981
powierzchnia — 7 030 ha, pod ochroną ścisłą 3 611 ha, otulina 16 647 ha
Obejmuje centralną część masywu Gorców, 2 główne grzbiety: Turbacz-Gorc i Turbacz-Kudłoń, rozdzielone głęboką, malowniczą doliną Kamienicy biorącej początek na stokach Turbacza; szczyty: Kiczora (1282 m n.p.m.), Kudłoń (1276 m), Mostownica (1244 m), Przysłop (1185 m), Turbaczyk (1091 m); liczne źródła i potoki spływające głównie na północ, m.in. Konina z Roztoką. Szata roślinna bogata i różnorodna; w zwartym kompleksie leśnym (lasy zajmują 95% powierzchni parku) liczne polany grzbietowe, szczególną wartość mają fragmenty pierwotnej Puszczy Karpackiej, z okazami wiekowych jodeł i buków, liczącymi ok. 250 lat; w reglu dolnym, do 1100 m n.p.m., występuje buczyna karpacka, z pojedynczymi jaworami i wiązami górskimi, z bogatym runem, oraz bór jodłowy, w reglu górnym — bór świerkowy; w Gorczańskim Parku Narodowym są charakterystyczne liczne gatunki roślin górskich i wysokogórskich, na halach zakwitają wczesną wiosną krokusy. W faunie na uwagę zasługują: ze ssaków — jeleń karpacki, ryś, żbik, tchórz, gronostaj, łasica, z ptaków — głuszec, jarząbek, puchacz, puszczyk, bocian czarny, myszołów zwyczajny, kruk, orzechówka. Dyrekcja Gorczańskiego Parku Narodowego w Rzekach k. Szczawy.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Gorczański Park Narodowy fot. D. Raczko/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Turbacz, schronisko pod szczytem fot. D. Raczko/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Karpaty, widok na Tatry i Kotlinę Nowotarską z Turbaczafot. Glob 4/Suffczyński M.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia