Taha Husajn
 
Encyklopedia PWN
Taha Husajn, Ḥusayn Ṭāhā, ur. 14 XI 1889, Izbat al-Kilu, zm. 31 X 1973, Kair,
arabski pisarz i uczony z Egiptu;
stracił wzrok w dzieciństwie; od 1925 profesor uniwersytetu w Kairze; 1942–45 rektor uniw. w Aleksandrii; 1950–52 min. oświaty; od 1965 przewodniczący Akad. Języka Arab. w Kairze; znawca arabskiej literatury klas. i współcz. oraz literatury eur.; autor prac nauk. (m.in. o literaturze okresu przedmuzułm.), studiów i szkiców o dawnej i nowej literaturze arabskiej, także z dziedziny poetyki, stylistyki i retoryki, m.in. Hadis al-arba’a [‘rozmowy środowe’], (t. 1–3 1925–26) oraz powieści, m.in. Księga dni (cz. 1–2 1926–39, wyd. pol. 1982).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia