Sygietyński Antoni, pseud. Gosławiec, ur. 5 III 1850, Gosławice k. Gostynina, zm. 14 VI 1923, Warszawa,
ojciec Tadeusza, pisarz, krytyk literacki i artystyczny.
Sygietyński Antoni
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Studiował matematykę w Szkole Gł., muzykę w warsz. Inst. Muzycznym (był uczniem S. Moniuszki i W. Żeleńskiego), 1875–82 muzykę w Lipsku i estetykę w Paryżu; od 1883 profesor warsz. Inst. Muzycznego; 1884–87 współredaktor „Wędrowca”, 1906 redaktor dziennika społ.-lit. „Przełom”; współtwórca i teoretyk pol. naturalizmu (Współczesna powieść we Francji, „Ateneum” 1881–82), zwalczał dekadentyzm i symbolizm; powieść z życia rybaków w Normandii Na skałach Calvados (1884) oraz o deklasacji szlachty po 1863 (Wysadzony z siodła 1890); opowiadania; przekłady, m.in. dzieł H. Taine’a; Pisma krytycznoliterackie (1971), O teatrze i dramacie (1971), Balet warszawski na przełomie XIX i XX w. (1971).
