Światowy Związek Polaków z Zagranicy, Światpol,
związek utworzony 1934 na II Świat. Zjeździe Polaków z Zagranicy w Warszawie;
Światowy Związek Polaków z Zagranicy
Encyklopedia PWN
powstał w celu utrzymania więzi nar. i kult. Polonii z krajem i między poszczególnymi skupiskami polonijnymi, a także w celu włączenia Polonii w działania na potrzeby państwa pol. i popierania polityki rządu, w tym także tendencji kolonialnych; Światpol był ośr. dyspozycyjnym rządu pol.; delegacja amer. odmówiła formalnego przystąpienia do Związku, przedstawiając deklarację, w której m.in. określiła społeczność polonijną jako Amerykanów pol. pochodzenia, a nie Polaków z zagranicy. Siedziba Ś.Z.P. z Z. w Warszawie; gł. działacze: W. Ambroziewicz, M. Fularski, B. Hełczyński, S. Lenartowicz, M. Pankiewicz, S, Paprocki, W. Raczkiewicz, B. Srocki, A. Stebelski, S. Szwedowski, J. Szymański; organ prasowy „Polacy Zagranicą”. Podczas II wojny światowej działał nielegalnie; po wojnie nie wznowił działalności.
