Suhajl Idris, Idrīs Suhayl, ur. 1925, Bejrut, zm. 19 II 2008, tamże,
pisarz arabski z Libanu;
Suhajl Idris
Encyklopedia PWN
wydawca czasopisma lit. „Al-Adab” [‘literatura’]; autor trylogii: Al-Hajj al-Latini [‘Dzielnica Łacińska’] (1953), Al-Chandak al-ghamik [‘głęboki rów’] (1958) i Asabi’una allati tahtariku [‘nasze palce, które płoną’] (1962), o autobiogr. charakterze, podejmującej problemy człowieka Wschodu wykształconego na Zachodzie; ponadto wydał zbiory nowel, m.in. Niran wa suludż [‘ognie i śniegi’] (1948), Kulluhunna nisa’ [‘wszystkie są kobietami’] (1949); propagował egzystencjalizm w Libanie dzięki tłumaczeniom dzieł J.P. Sartre’a i A. Camusa oraz rozprawom filoz. własnego autorstwa.
