Staszów

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Staszów,

m. powiatowe w województwie świętokrzyskim, w Niecce Połanieckiej, nad Czarną (lewy dopływ Wisły).

Ludność miasta: ogółem — 14,8 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 738,1 os/km² (2019)

Powierzchnia: 20 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 21°10′E, szerokość geograficzna: 50°33′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1525

Oficjalne strony WWW: www.staszow.pl

od XIII w. ośr. garncarstwa i sukiennictwa; prawa miejskie 1525; w 2. poł. XVI w. w Staszowie czynna kuźnica i folusz, w XVIII w. szabelnia, hamernia miedzi i manufaktura sukiennicza; podupadł w końcu XVIII w.; od 1795 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; na przeł. XIX i XX w. ośr. roln.-usługowy; w okresie okupacji niem. 1941–42 getto; rejon działalności partyzanckiej; 1809–44, 1954–75 i od 1999 siedziba powiatu. Ośr. przem.-usługowy, którego rozwój po II wojnie świat. był związany z eksploatacją siarki w pobliskim Grzybowie (kopalnia w likwidacji) i Osieku oraz elektrownią w Połańcu; przemysł odzieżowy i skórz.; drobne przetwórstwo rolno-spoż. (mleczarnia, masarnia), miner., tworzyw sztucznych, metali; węzeł drogowy; we wschodniej części Staszowa (Golejów) wśród lasów, nad jeziorem, ośr. wypoczynkowy; got. kościół (1. poł. XV w., przebudowa 1610–25) z manierystyczną kaplicą Tęczyńskich (1613–16); ratusz z barok. kramami (1738); drewniany spichlerz (XVIII–XIX w.).

Bibliografia

A. MAKOWSKA Prywatne miasto Staszów i dobra staszowskie, Warszawa 1981.