Stagnelius Erik Johan, ur. ok. 14 X 1793, Gärdslösa (wyspa Olandia), zm. 3 IV 1823, Sztokholm,
szwedzki poeta i dramatopisarz;
Stagnelius Erik Johan
Encyklopedia PWN
nie związany z ruchem romant., mało znany za życia, po wyd. 1824–26 pism zebranych uznany za jednego z najwybitniejszych romantyków szwedz.; nacz. motywem poezji Stagneliusa jest walka między ideałem duchowym a zmysłowością; liryki (Liljor i Saron ‘lilie w Saronie’ 1821), poemat epicki (Wladimir den store ‘Włodzimierz Wielki’ 1817), dramaty (Bacchanterna ‘bachantki’ 1822).