Srokowo

Srokowo,

w. gminna w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. kętrzyńskim, we wschodniej części Równiny Sępopolskiej, nad Ometem (prawy dopływ Łyny);

Założone w XIV w. przez Krzyżaków pod nazwą Drengfurth (spolszczona nazwa Dryfort). Prawa miejskie 1405; po wojnie trzynastoletniej (1454–66) pozostało w państwie krzyżackim, od 1525 w Prusach Książęcych, dzieliło ich losy polit.; od 1945 w Polsce, utrata praw miejskich; obecna nazwa nadana po 1945 dla upamiętnienia zasłużonego dla Mazur geografa S. Srokowskiego. Gotycki kościół (pocz. XV w., odbud. po 1657–pocz. XVIII w.), barok. ratusz (1772–78), domy (XVIII–XIX w.).