Skarb Państwa,
instytucja, z reguły osoba prawna, reprezentująca w obrocie prawnym państwo jako właściciela majątku państwowego z wyłączeniem tej jego części, która pozostaje we władaniu innych państwowych osób prawnych (przedsiębiorstw i banków państwowych).
Skarb Państwa
Encyklopedia PWN
Koncepcja Skarbu Państwa wywodzi się z prawa rzymskiego, które odróżniało majątek cesarski (fiscus) i publiczny (aerarium) od mienia prywatnego. We wczesnym średniowieczu zanikł podział na majątek władcy i majątek publiczny, od przełomu XII i XIII w. stopniowo przywracany; w Polsce ostateczne rozdzielenie Skarbu Królewskiego i publicznego nastąpiło 1590. Współcześnie pozycja prawna, struktury organizacyjnej i uprawnienia Skarbu Państwa w poszczególnych państwach są bardzo zróżnicowane; w Wielkiej Brytanii jest to odrębna instytucja o znacznych uprawnieniach, w tym także nadzorczych, prowadząca w szerokim zakresie politykę finansową; we Włoszech istnieje odrębne ministerstwo skarbu o dość ograniczonych uprawnieniach (wydatki państwowe, obsługa długów); we Francji Skarb Państwa jest umiejscowiony w strukturze ministerstwa gospodarki oraz finansów i odpowiada za równowagę finansową, pełni także funkcje kasjera państwa, jak również bankiera (zaciąganie i udzielanie pożyczek), administruje też środkami pozabudżetowymi. W Polsce ustawa z 1996 powołała urząd ministra skarbu państwa, który reprezentuje Skarb Państwa; do jego zadań należy inicjowanie polityki państwa w zakresie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa i ochrony jego interesów oraz gospodarowania mieniem państwowym osób prawnych, w tym prywatyzacji tego mienia.
