Sierpc

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Sierpc,

m. powiatowe w województwie mazowieckim, na zachodnim skraju Równiny Raciąskiej, nad Sierpienicą (lewy dopływ Skrwy).

Ludność miasta: ogółem — 18 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 947,1 os/km² (2019)

Powierzchnia: 19 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 19°40′E, szerokość geograficzna: 52°53′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1322

Oficjalne strony WWW: www.sierpc.pl

gród przy szlaku handl. z Poznania na wschód, wzmiankowany 1065; w XII w. gród kasztelański; prawa miejskie 1322; w XV–XVIII w. stol. powiatu, starostwo grodowe; w końcu XV i w 1. poł. XVI w. rozwój rzemiosła (gł. sukiennictwo) i handlu; od 1793 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; w XIX w. rozwój drobnego przemysłu; w okresie międzywojennym budowa węzła kol., strajki robotnicze (m.in. 1937); podczas okupacji niem. włączony do Rzeszy, 1941–44 obóz pracy przymusowej (ok. 15 tys. więźniów), 1940–43 getto (ok. 500 osób); ośr. konspiracji; 1867–1975 i od 1999 miasto powiatowe. Ośr. usługowy regionu roln.; przemysł spoż., maszyn., odzieżowy, meblarski, wytwórnia pasz; regionalny ośr. oświat.; węzeł kol. i drogowy; Muzeum Wsi Mazow.; zabytkowy układ przestrzenny z 2 rynkami (1. poł. XV lub XVI w.); kościół farny (2. poł. XV w. lub 1. poł. XVI w., rozbudowa 1569 i XVIII w.); zespół klasztorny Benedyktynek: got. kościół (1483–1513, przebudowa XVII w., 1787–88 i 1881), barok. klasztor (1703), dzwonnica (koniec XVII w.); kościół filialny (fundacji Zygmunta I Starego 1518–19, przebudowy XVIII, XIX i XX w.) z późnogot. polichromią (1519–29), ratusz (ok. poł. XIX w.; ob. muzeum); domy (XVIII i XIX w.).