Siemiginowski Jerzy
 
Encyklopedia PWN
Siemiginowski Jerzy Eleuter, właśc. J. Szymonowicz, ur. ok. 1660, zm. między 28 II 1708 a 13 III 1711, Warszawa(?),
malarz i rytownik;
studiował w Accademia di San Luca w Rzymie; po powrocie do Polski (przed 1686) został doradcą artyst. króla Jana III Sobieskiego, kier. szkoły mal. i dekoratorem pałacu w Wilanowie; gł. dzieła: serie akwafort z dzieł L. Baldiego (1682), portrety graficzne (bp J.S. Zbąskiego), obrazy Malarstwo prowadzi artystę przed posągi Jana III i Marii Kazimiery, plafony Cztery pory roku (ok. 1687) w pałacu w Wilanowie, Święta Anna w kościele Św. Anny w Krakowie.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Siemiginowski Jerzy, malowidła ścienne w Gabinecie al Fresco, ok. 1680 — Pałac w Wilanowiefot. W. Kryński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia