San Giovanni d’Antro, Grotta di
 
Encyklopedia PWN
San Giovanni d’Antro, Grotta di
[grọtta di san dżiowạnni dạntro],
San Pietro al Natisone, słoweńskie Landarska jama,
jaskinia krasowa w północno-wschodnich Włoszech, w dolinie rz. Natisone (południowo-zachodnie stoki Alp Julijskich), ok. 20 km na północny wschód od Udine;
dł. 4,5 km; 3-poziomowa, z bogatą szatą naciekową i ciekiem wodnym; otwór w skalistym zboczu (dojście stromymi schodami); przez wieki, ze względu na położenie, jej część była wykorzystywana jako miejsce schronienia i siedlisko (pozostałości m.in. w postaci kamiennego pieca i wykutego w skale moździerza); wstępna komora od V w. używana jako kościół, obecnie znajduje się w niej barok. ołtarz z XVI–XVII w. (msze w najważniejsze święta, także uroczystości ślubne); przy wejściu kamienna płyta z got. napisem z 1477. Jaskinia wymieniona w dokumencie z 889 — jedna z najstarszych wzmianek o jaskini na świecie; stanowisko paleontologiczne (znaleziono kości niedźwiedzia jaskiniowego); atrakcja turyst. (trasa dł. 300 m).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia