Rybiński Jan
 
Encyklopedia PWN
Rybiński Jan, ur. między 1560 a 1565, Barcin, zm. po 1621,
brat Macieja, poeta, pedagog;
miał tytuł poeta regius laureatus; 1589–92 lektor języka pol. w Gimnazjum Akademickim w Gdańsku, następnie, 1592–94 sekr. rady miejskiej w Toruniu, pieśni refleksyjne i rel., nawiązujące do twórczości J. Kochanowskiego (Gęśli różnorymych księga I 1593), łac. elegie i panegiryki; Wiersze polskie (1968).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia