Różycki Stefan Zbigniew
 
Encyklopedia PWN
Różycki Stefan Zbigniew, ur. 8 I 1906, Konstantynówka (Ukraina), zm. 16 IX 1988, Warszawa,
geolog, geograf, podróżnik i polarnik;
od 1946 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; od 1952 członek PAN; 1956–58 przewodniczący Komisji Wypraw Międzynar. Roku Geofiz.; badacz systemu jurajskiego (Górny dogger i dolny malm Jury Krakowsko-Częstochowskiej 1953); autor wielu prac o czwartorzędzie Warszawy (m.in. Interglacjał żoliborski 1929) i środkowej Polski (Plejstocen Polski środkowej 1967); podał nowe ujęcie stratygrafii czwartorzędu i rekonstrukcję paleogeogr. Polski z tego okresu; współorganizator pierwszej (1934) pol. wyprawy na Spitsbergen (Budowa geologiczna... Ziemi Torella... 1959), gdzie jeden z lodowców nazwano jego imieniem; badacz utworów peryglacjalnych na Antarktydzie, czwartorzędu przedpola Himalajów, zlodowaceń ordowickich środkowej Sahary oraz lessów Bułgarii; 1968 otrzymał nagrodę państw. I stopnia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia