Romains Jules
 
Encyklopedia PWN
Romains
[romę̣]
Jules Wymowa, właśc. Louis Farigoule Wymowa, ur. 26 VIII 1885, Saint-Julien-Chapteuil (dep. Haute-Loire), zm. 14 VIII 1972, Paryż,
pisarz francuski;
czł. Akad. Fr.; 1936–41 prezes międzynar. Pen Clubu; twórca unanimizmu, którego idee realizował zarówno w poezji, m.in. zbiór La vie unanime (1908 — rodzaj manifestu kierunku), jak i w twórczości dram., m.in. L’armée dans la ville (1911), oraz w powieściach, m.in. Mort de quelqu’un (1911), Les copains (1913), cykl Ludzie dobrej woli (t. 1–27 1932–47, wyd. pol. t. 1–4 1933–39) — gł. dzieło Romainsa; cykl ten, próba syntezy epoki, ukazuje rozległą panoramę społeczeństwa fr. 1908–33; ponadto powieści obyczajowe (m.in. Niezwykła kobieta 1957, wyd. pol. 1958, Trzeba być jasnowidzem 1958, wyd. pol. 1959), głośne komedie satyr. (m.in. Knock, czyli Triumf medycyny 1923, wyst. pol. 1924) oraz liczne eseje.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia