Roerich, Rerich, Nikołaj K., ur. 9 X 1874, Petersburg, zm. 13 XII 1947, Nagar (Indie),
ros. malarz, scenograf i pisarz;
Roerich Nikołaj K.
Encyklopedia PWN
od 1917 poza Rosją, 1920–23 w USA; twórca monumentalnych dekoracji, mozaik, fresków (w cerkwi Św. Ducha w Tałaszkino, 1920); projekty scenograf. (m.in. współpraca z I. Strawinskim i S. Diagilewem przy wystawieniu Święta wiosny 1913); obrazy sztalugowe o tematyce związanej z historią Rusi, sagami nordyckimi, rel., symbol., pejzaże; zał. Międzynar. Centrum Sztuki „Corona Mundi” (1922). W 1923–28 organizator i uczestnik nauk. ekspedycji do Azji Środkowej, następnie osiadł w Indiach, gdzie zał. Himalajski Inst. Badań Nauk. „Uruswati”; opublikował m.in.: tom poezji Cwiety Marii (1921, wyd. pol. pt. Znaki 1983), dziennik podróży Ałtaj-Himalaje (1929, wyd. pol. 1980), rzecznik idei połączenia duchowego dziedzictwa Wschodu z nauk. osiągnięciami Zachodu, inspirowany Księgą żywej etyki Mahatmy Morji (spisanej i zredagowanej przez żonę R. Helenę).
