Raj Bharatćandra, ur. ok. 1712, Bhursut, zm. 1760, Muladźor,
poeta indyjski, tworzący w języku bengalskim;
Raj Bharatćandra
Encyklopedia PWN
nadworny poeta króla Krysznaćandry, władcy Krysznanagaru; na jego polecenie ułożył (1752), na wzór poematów ku czci bóstw (mangalakawja), trylogię: Annadamangala [‘hymn na chwałę Annady’] — o małżeństwie Śiwy i Parwati, szerzeniu się kultu bogini Annady, Kalikamangala — o miłości Widji i Sundary, zawierająca liczne sceny erotyczne i Annapurnamangala (Mansinha) — mitol.-hist. opowieść o zwycięstwach armii mogolskiej pod wodzą Mansinhy, któremu pomagał przodek Krysznaćandry; poematy łączą mit, historię i filozofię, odzwierciedlają życie ówczesnego Bengalu; poet. język R. był do połowy XIX w. wzorem dla poetów bengalskich; R. jest ostatnim wybitnym poetą średniow. literatury Bengalu.
