Radomsko

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Radomsko,

m. powiatowe w województwie łódzkim, w obrębie Wzgórz Radomszczańskich, nad Radomką.

Ludność miasta: ogółem — 45,9 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 900,7 os/km² (2019)

Powierzchnia: 51 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 19°27′E, szerokość geograficzna: 51°04′N

Prawa miejskie: nadanie praw — przed 1266

Oficjalne strony WWW: www.radomsko.pl

W XI w. gród na skrzyżowaniu dróg handl. z Krakowa, Wielkopolski i Śląska na Ruś; wzmiankowane 1243; prawa miejskie przed 1266; 1382 i 1384 zjazdy w sprawie sukcesji tronu po Ludwiku Węgierskim; w XIV w. siedziba powiatu, od XV w. starostwo grodowe; znaczny ośr. handl.-rzemieślniczy; od 1793 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; od 1846 połączenie kol., w 2. poł. XIX w. rozwój przemysłu; od 1862 swobodne osiedlanie się Żydów (przywilej de non tolerandis Judaeis od 1643); od poł. XIX w. znany ośr. chasydzki skupiony wokół cadyka — rabina S. Rabinowicza (1939 ok. 13 tys. Żydów — ok. 55% mieszk.); w okresie okupacji niem. 1939 obóz przejściowy dla jeńców pol.; 1940–42 i 1942–43 getto (łącznie ok. 18 tys. osób, w większości wywiezionych do ośr. zagłady w Treblince); ośr. konspiracji; XIX w.–1975 i od 1999 miasto powiatowe. — 43,4 tys. mieszk. (2022); ośr. przem. i usługowy; dominuje przemysł drzewny meblarski, metal. (Metalurgia SA — jeden z największych w Europie zakładów produkujących druty i wyroby z drutu) i maszyn.; ponadto rozwinięty przemysł szklarski (Huta Szkła Gosp. Rozalia), włók., spoż.; fabryka opakowań Continental CAN i PET, wytwórnie — pasz, stolarki budowlanej z drewna i PCV; ośr. oświat.; węzeł drogowy; zespół klasztorny Franciszkanów: got.-barok. kościół (XIV, przebudowa 1631 i 1726–34), budynek klasztorny (1728–37), dzwonnica (ok. poł. XVIII w.); ratusz (1857), ob. Muzeum Regionalne.