RAF
 
Encyklopedia PWN
RAF Wymowa, Royal Air Force, Królewskie Siły Powietrzne,
wojska lotn. Wielkiej Brytanii;
utworzone IV 1918 jako niezależny rodzaj sił zbrojnych z połączenia lotnictwa armii lądowej (Król. Korpus Lotn., zał. 1912) i lotnictwa marynarki wojennej (zał. 1914); dowodzone przez szefa sztabu lotnictwa (m.in. 1918–30 H. Trencharda, 1937–40 C. Newalla, 1940–45 Ch. Portalla, 1946–50 A. Teddera); podlegały odrębnemu Minist. Lotnictwa (Air Ministry), od 1964 — Minist. Obrony. We IX 1939 liczyły ponad 1900 samolotów i 193 tys. personelu, podczas II wojny światowej znacznie rozbudowane: V 1943 — 6026 samolotów, V 1945 — 9200 samolotów i 963 tys. personelu; odznaczyły się zwłaszcza w bitwie o Wielką Brytanię, prowadziły bombardowania strategiczne ośr. III Rzeszy, uczestniczyły w operacjach desantowych (lądowanie w Normandii, operacja w rejonie Arnhem), dokonywały zrzutów dla ruchu oporu; dowództwu RAF podlegało operacyjnie pol. lotnictwo wojsk. na Zachodzie (dywizjony lotnictwa pol. w Wielkiej Brytanii), lotnicy pol. walczyli też indywidualnie w bryt. jednostkach. RAF uczestniczyły m.in. w moście lotn. do Berlina Zachodniego 1948–49, interwencji w Egipcie 1956, wojnie o Falklandy 1982, nad Zat. Perską 1991, interwencji w Kosowie 1999 i w Iraku 2003; 2002 liczyły 53 tys. osób, 590 samolotów (w tym 177 Tornado, 53 Harrier, 46 Jaguar) i 146 śmigłowców.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia