Praga Emilio
 
Encyklopedia PWN
Praga Emilio, ur. 26 XII 1839, Gorla, zm. 26 XII 1875, tamże,
wł. pisarz i malarz;
związany ze środowiskiem scapigliatury, jeden z „poetów wyklętych”, łączył w poezji świeżość malarskich opisów krajobrazu z brutalnym, skandalizującym naturalizmem i anarchistycznym buntem; autor zbiorów wierszy: Tavolozza (1862), Penombre (1864), Fiabe e leggende (1867) i Trasparenze (1878), dwóch tomów nowel: Due destini (1867) i Tre storie in una (1869), powieści Memorie del presbiterio (1881), kilku sztuk teatr., a także librett operowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia