Pomian,
polski herb szlachecki;
głowa żubra czarna, przeszyta mieczem, w polu złotym; spotykany u rodzin osiadłych gł. w Wielkopolsce i na Kujawach, na Litwę przeniesiony podczas unii w Horodle 1413; znany z pieczęci od 1306, w zapiskach sądowych wymieniony najwcześniej 1402; spośród rodzin pieczętujących się P. największe znaczenie osiągnęli: Brudzewscy, Grabińscy, Łubieńscy, na Litwie — Sakowiczowie.