Polignot, Polýgnōtos, żył w V w. p.n.e.,
malarz grecki;
Polignot
Encyklopedia PWN
działał ok. 470–440 p.n.e., gł. w Atenach; pochodził z Tazos (ob. Thasos); bliski współpracownik Mikona; wprowadził technikę 4 barw (białej, czarnej, czerwonej, żółtej), wieloplanowe ujęcie przestrzeni (rodzaj pozornej perspektywy); tworzył wielkie kompozycje, gł. o tematyce mitol., wyjątkowo hist., znane tylko z opisów; wspólnie z Mikonem dekorował Tezejon w Atenach (Amazonomachia, Centauromachia, po 474 p.n.e.), Anakejon (Wesele Dioskurów, przed 461 p.n.e.) i Stoa Pojkile (Bitwa pod Ojnoe); najsłynniejsze malowidła ścienne P.: Zburzenie Troi i Nekyja (Zejście Odyseusza do Hadesu; po 458 p.n.e.) w lesche Knidyjczyków w Delfach; jego dzieła inspirowały ówczesną rzeźbę i malarstwo wazowe.
