Płońska, Wysoczyzna
 
Encyklopedia PWN
Płońska, Wysoczyzna,
południowo-zachodnia część Niz. Północnomazowieckiej, między Równiną Raciąską na północy a Kotliną Warszawską na południu, ku której opada stromą krawędzią (wys. 25–35 m);
pow. ok. 1,8 tys. km2; równina morenowa zlodowacenia środkowopol., opada stromą krawędzią do doliny Wisły; na południu i w środkowej części W.P. wały wzgórz moren czołowych; wysokość do 163 m; mało lasów; region roln.; gł. m.: Płońsk, Sierpc.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia