Pięknowska Konstancja, ur. 1784, Warszawa, zm. 20 IX 1854, tamże,
druga żona Ludwika Adama Dmuszewskiego, aktorka, śpiewaczka;
Pięknowska Konstancja
Encyklopedia PWN
debiutowała 1802 podczas występów teatru warsz. w Krakowie (Zosia — Krakowiacy i Górale W. Bogusławskiego); od 1803 grała w Teatrze Narodowym; śpiewała gł. partie w operach (m.in.: Semira — Axur, król Oremus A. Salieriego, Luiza i Marcelina — Dwa dni trwogi, czyli Woziwoda paryski L. Cherubiniego, Kamila — Kamila, czyli Lochy podziemne F. Paëra, Jadwiga — Jadwiga, królowa Polski K. Kurpińskiego); role komediowe i dram. (m.in. Betsy — Henryk VI na łowach Bogusławskiego, Panna Delomer — Taczka occiarza L.-S. Merciera).