Örkény István

Örkény

[ọ̈rke:ni]

István , ur. 5 IV 1912, Budapeszt, zm. 24 VI 1979, tamże,

węgierski prozaik i dramatopisarz.

Podczas II wojny światowej walczył w armii węg. na froncie wschodnim, do 1947 w niewoli; utwory utrzymane gł. w konwencji groteski i teatru absurdu, poświęcone m.in. analizie mechanizmu działania tyranii; popularne miniatury prozatorskie (zbiór Egyperces novellák ‘nowele jednominutowe’ 1968), opowiadania (pol. wybór Zabawa w koty i inne opowiadania 1973), powieści (Wystawa róż 1977, wyd. pol. 1982), dramaty (Rodzina Tótów 1967, wyst. pol. 1968 pt. Strażak Tót; Zabawa w koty 1970, wyst. pol. 1973); 1973 otrzymał nagrodę L. Kossutha.