Norblin Jan Piotr, właśc. Jean-Pierre Norblin de la Gourdaine , ur. 15 VII 1745, Misy-sur-Yonne, zm. 23 II 1830, Paryż,
malarz, rysownik, grafik, pochodzenia francuskiego.
Norblin Jan Piotr
Encyklopedia PWN
Uczył się u F. Casanovy i w akad. sztuk pięknych w Paryżu; 1772–74 w służbie Czartoryskich w Londynie i w Paryżu, od 1774 w Polsce; 1783–85 i 1789–90 przebywał w Arkadii k. Nieborowa, po 1794 bywał w Puławach i okolicy, 1804 wrócił do Francji. Wczesne prace pod wpływem Casanovy i A. Watteau oraz F. Bouchera i J.H. Fragonarda, w grafice wpływ Rembrandta. Malował rokokowe fêtes galantes (Towarzystwo na wycieczce nad jeziorem 1777); wykonał dekoracje rezydencji w Powązkach (zniszczone 1794), plafon Jutrzenka w Arkadii (1783–85), 1777–78 ilustrował Myszeis I. Krasickiego; liczne rysunki przedstawiające typy lud., szlacheckie, mieszczańskie i żydowskie, oraz sceny rodzajowe. Wielokrotnie rysował sejmiki pol. (1785–1809) i scenę zaprzysiężenia Konstytucji 3 maja (1791–1806), bitwy i sceny z powstania kościuszkowskiego (Wieszanie zdrajców na Rynku Starego Miasta w Warszawie 1794, rysowane z natury). Po powrocie do Francji rysował sceny pol. na podstawie przywiezionych szkiców (np. gwasze i rysunki do cyklu Zbiór polskich ubiorów — Costumes polonais, 1804–17 rytowane przez Ph.L. Debucourta), sceny uliczne z Paryża, jarmarki fr., sceny batalistyczne z wojen napoleońskich; nauczyciel A. Orłowskiego, M. Płońskiego, J. Rustema i amatorów ze środowiska arystokracji polskiej.