Majski Iwan M., właśc. Jan Lachowiecki, ur. 19 I 1884, Kiriłłow k. Wołogdy, zm. 3 IX 1975, Moskwa,
sowiecki dyplomata i historyk;
Majski Iwan M.
Encyklopedia PWN
od 1903 w SDPRR, mienszewik; 1908–17 na emigracji; po buncie Korpusu Czechosł. (V 1918) — w rządzie Komuczu w Samarze, za co został usunięty z partii mienszewickiej; od 1921 w RKP(b); od 1922 w dyplomacji; od 1927 ambasador ZSRR w Japonii i Finlandii, a 1932–43 — w Wielkiej Brytanii; współpracownik M. Litwinowa, 1936–39 przedstawiciel ZSRR w Kom. do Spraw Nieinterwencji w Hiszpanii; 30 VII 1941 podpisał z rządem pol. układ (układ Sikorski–Majski) o wznowieniu stosunków dyplomatycznych; 1943–45 zast. lud. komisarza spraw zagr., czł. delegacji radzieckiej na konferencjach w Jałcie i Poczdamie; 1945–75 profesor historii; od 1946 czł. Akad. Nauk ZSRR. W 1953 pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Wielkiej Brytanii skazany na 6 lat więzienia, ułaskawiony (1955 wyrok unieważniono); Wspomnienia ambasadora radzieckiego (t. 1–3 1964–65, wyd. pol. 1967–70).
