Licinius Jan
 
Encyklopedia PWN
Licinius Jan, J. Namysłowski, data ur. nieznana, Namysłów (Śląsk), zm. po 1633,
pisarz ariański, tłumacz;
od 1585 rektor szkoły ariańskiej w Iwiu na Litwie, 1593 minister zboru w Nowogródku; zwolennik Socyna; antagonista Grzegorza z Żarnowca i M. Śmigleckiego, z którym 1594 odbył głośną dysputę na temat prawd wiary; rzecznik porozumienia między obozami wyznaniowymi, autor sentencji i przestróg moralnych Sententiae ad communem vitae usum (1589), dziełka Do braci ministrów... upomnienie (tekst pol. i łac. 1597) — jednego z ważniejszych dokumentów do dziejów irenizmu ariańskiego; przełożył opis poselstw do Turcji A. Busbequiusa Oratora cesarza Ferdynanda drogi trzy (1597), należał do korektorów Nowego Testamentu M. Czechowica (1606).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia