Leuba James H.

Leuba

[ljụ:bə]

James H., ur. 1868, zm. 1946,

amer. psycholog religii;

od 1889 aż do końca pracy akademickiej związany z Bryn Mawr College w Filadelfii; jedna z czołowych postaci wczesnego okresu amer. szkoły psychologii religii istniejącej 1880–1930; zwolennik metod empirycznych w badaniach nad religijnością (np. badał współzależności między religijnością a sferą seksualną człowieka); w polemikach z innymi badaczami religii dał się poznać jako krytyk religii i instytucji rel.; A Psychological Study of Religion (1912), The Belief in God and Immortality (1921), The Psychology of Religious Mysticism (1926).