Komierowski Jan
 
Encyklopedia PWN
Komierowski Jan, pseud. Wacław Pomian, ur. 1850, Warszawa, zm. 5 XII 1897, k. Wiednia,
poeta, tłumacz;
od ok. 1868 studiował na uniwersytecie w Berlinie; po powrocie do Warszawy ogłaszał swoje utwory w stołecznej prasie, m.in. od 1870 poezje w „Kurierze Warszawskim”, 3 pieśni poematu epickiego Herkules i Omfala w „Niwie” (1891) i „Bibliotece Warszawskiej” (1895); ponadto jest autorem postromant. sonetów Sonata wiosenna (1897) oraz tłumaczem utworów H. Heinego, J.W. Goethego, V. Hugo, Jean Paula.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia