Kochowski Wespazjan, ur. pocz. 1633, Gaj (Sandomierskie), zm. 6 VI 1700, Kraków,
poeta i historyk.
Kochowski Wespazjan
Encyklopedia PWN
Żołnierz, m.in. podczas wojen szwedz. w wojsku S. Czarnieckiego; stronnik J. Lubomirskiego, brał udział w rokoszu i bitwie pod Mątwami (1666); 1683 jako historiograf dworski Jana III Sobieskiego uczestniczył w wyprawie wiedeńskiej (relacja łac. oraz poemat Dzieło Boskie, albo Pieśni Wiednia wybawionego... 1684); gł. przedstawiciel rycersko-patriotycznych i rel. tendencji tzw. sarmackiego baroku, propagator koncepcji roli Polski jako „przedmurza chrześcijaństwa”; cykl psalmów prozą Trybut należyty wdzięczności... , albo Psalmodia polska (1695), zbiór liryków i fraszek Niepróżnujące próżnowanie... (1674), hist.-pamiętnikarskie Roczniki (wyd. łac. cz. 1–3 1683–98, skrócony przekład pol. cz. 1–4 1840–53); Pisma wierszem i prozą (1859), wybory: Liryka polska... (1921), Psalmodia polska... (1926), Niepróżnujące próżnowanie (1978).
