Kobayashi
japoński krytyk literacki;
[kobajaśi]
Hideo, ur. 11 IV 1902, Tokio, zm. 1 III 1983,
Kobayashi Hideo
Encyklopedia PWN
jedna z najważniejszych postaci XX-wiecznego życia lit. w Japonii; studiował literaturę fr., m.in. poezję A. Rimbauda; interesował się marksizmem, był jednak kryt. wobec rozwijającej się w latach 20. literatury proletariackiej; w latach 30. wspólnie z m.in. Y. Kawabatą współpracował z pismem „Bungakukai” [‘świat literacki’]; zajmował się współcz. twórczością japońską; wydał Watakushi-shōsetsu-ron [‘rozprawa o powieści o sobie’] (1935) — krytykę gwałtownie rozwijającego się w Japonii gatunku powieści autotematycznej; 1937 był korespondentem z terenów ogarniętych wojną chiń.-japońską; później zwrócił się ku klas. kulturze i literaturze japońskiej (zbiór esejów omawiający jedno z najważniejszych dla japońskiej klasyki pojęć Mujō-to iu koto ‘o nietrwałości’ 1946), studiował twórczość F. Dostojewskiego, zajmował się biografiami artystów z różnych kręgów kulturowych, m.in. W.A. Mozarta, V. van Gogha, N. Motoori.
