Kim Dziha
 
Encyklopedia PWN
Kim Dziha, właśc. Kim Jongil, ur. 4 II 1941, Mokpho,
koreański poeta i satyryk;
wielokrotnie więziony za krytykę korupcji aparatu urzędniczego i nadużyć władzy, skazany na śmierć, uwolniony w wyniku starań międzynar. organizacji pisarzy; przez wiele lat objęty zakazem publikacji w Korei Południowej; jego utwory wydawano w Japonii i USA; zbiory poezji i prozy, m.in.: Hwangtho [‘żółta ziemia’] (1970), Thanyn mokmarymyro [‘ze spragnionym gardłem’] (1982), Nam [‘południe’] (t. 1–2 1982–84), Odzok [‘pięciu bandytów’] (1985), Thanyn mokmarymieso sengmjongyi padaro [‘ze spragnionego gardła do morza życia’] (1990); pol. przekł. wierszy: Niebieski drelich, Morze w „Przeglądzie Orientalistycznym” (1990 nr 1–2) oraz w Antologii poezji koreańskiej (2000).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia