Kicze, Quiché, K’iche’,
Indianie zamieszkujący środkową i zachodnią Gwatemalę;
Kicze
Encyklopedia PWN
ok. 900 tys. (lata 90. XX w.); język z rodziny maja-kicze, także język hiszp.; w większości katolicy; w okresie prekolumbijskim najsilniejsza kulturowo grupa, obok Majów, na wyżynnym południowym obszarze; twórcy wysoko rozwiniętej cywilizacji (do skarbów literatury świat. zalicza się ich świętą księgę Popol Vuh); po podboju przez Hiszpanów w XVI w. nastąpił gwałtowny spadek liczby ludności; obecnie zamieszkują wsie i małe miasteczka; gł. zajęcia: rolnictwo i rzemiosło (garncarstwo, tkactwo).
