Katmandu

Katmandu, nepalskie Kāṭhmāḍaūṁ, Kāṭhmāṇḍū, ang. Kathmandu ,

stolica Nepalu, w himalajskiej Kotlinie Katmandu, na wys. ok. 1350 m, nad rz. Bagmati (dorzecze Gangesu).

zespół miejski obejmujący dużą część Kotliny Katmandu, w tym m. Patan i Bhaktapur. Obecna nazwa od 1593; od 1482 stol. jednego z królestw w Kotlinie Katmandu; 1768 zdobyte przez Prithwinarajana Śaha, który przeniósł tu swoją stolicę. Siedziba króla; centrum gosp. i kult. kraju; przemysł włók. (bawełniany, jutowy), spoż. (łuszczarnie ryżu, cukrownie), drzewny, materiałów budowlanych, obuwniczy; rzemiosło (wyroby metal., snycerstwo, garncarstwo); ośr. turyst. o międzynar. znaczeniu; połączenie drogowe z Birgańdź (na granicy z Indiami) i Kodari (przy granicy z Chinami), koleją linową z nowym ośr. przem. — Hetaura, na południe od Katmandu; międzynar. port lotn.; uniw. (zał. 1958); muzeum nar.; świątynie Śiwy oraz buddyjskie z XVI–XVII w., pagoda Kath Mandir z XVI w., kompleks pałacowo-świątynny Hanuman Dhoka (XV–XVII w.), zabytkowe domy o bogatej dekoracji z drewna i metalu (XVII–XVIII w.), neoklas. pałac Singha Darbar (pocz. XX w.); w pobliżu kompleks arch.-rzeźbiarski z VI–VIII w. oraz zespół hinduskich świątyń z XII w. Na północ od Katmandu zapora i elektrownia wodna na rz. Triśuli.

Katmandu, zabytkowa zabudowa placu Durbar (Nepal)

Bramin podczas święta, Katmandu (Nepal)