Karia,
w starożytności kraj w południowo-zachodniej części Azji Mniejszej, nad M. Egejskim, na południe od rz. Meander;
Karia
Encyklopedia PWN
zamieszkana przez Karów, tworzących wspólnoty gminne wokół miast; od XI w. p.n.e. kolonizowana przez Greków; od 545 pod władzą Persji; Karia wzięła udział w powstaniu jońskim (perskie wojny); okres rozkwitu pod rządami Mauzolosa (377–352); podbita przez Aleksandra III Wielkiego, później zależna od Macedonii, państwa Seleucydów, w II w. — od Rzymu; od 129 p.n.e. część prow. rzym. Azji; od 395 n.e. w granicach cesarstwa wschodniorzym. (bizantyńskie cesarstwo).
