Kamillus

Kamillus, Marcus Furius Camillus, data ur. nieznana, zm. 366 p.n.e.,

patrycjusz rzymski;

trybun z władzą konsularną 401, 398, 394, 386, 384, 381 p.n.e., dyktator 396, 390, 389, 368, 367, cenzor 403; 396 zdobył Weje i wprowadził w Rzymie kult patronki tego miasta (świątynia Junony Reginy na Awentynie); 381 zajął Tuskulum; 368 jako dyktator bezskutecznie usiłował powstrzymać agitację na rzecz dopuszczenia plebejuszy do konsulatu; w późniejszej legendzie zbawca Rzymu po klęsce nad Allią (390): odwołany z wygnania (na które skazano go 391 z powodu kontrowersyjnego rozdysponowania łupu z Wejów) i mianowany dyktatorem, pokonał Galów i odzyskał wymuszony przez nich okup; 389 pokonał Wolsków, Ekwów i Etrusków; ogłoszony drugim, po Romulusie, założycielem Rzymu.