Kamieniec, białorus. Kamianiec, ros. Kamieniec, Kamenec, dawniej Kamieniec Litewski,
m. na Białorusi, w obwodzie brzeskim, nad Leśną (dopływ Bugu).
Kamieniec
Encyklopedia PWN
— 8,3 tys. mieszk. (2005). Stary gród ruski, zał. 1276 przez ks. włodzimiersko-wołyńskiego Włodzimierza Filozofa (zachowana wieża obronna 1276–88); od XIV w. w W. Księstwie Litew.; ośr. starostwa niegrodowego; własność ks. litew. Kiejstuta, 1383 Jagiełły, od 1384 Witolda; ważne miejsce obronne, często napadane przez Krzyżaków; do 1795 stol. powiatu; od 1795 w zaborze ros.; w XIX w. rozwój handlu i przemysłu (m.in. garbarnie, młyny); w okresie międzywojennym w granicach Polski; IX 1939–41 pod okupacją sowiecką, 1941–44 pod okupacją niem.; 1945–91 w Białorus. SRR.
