Jarema Maria
 
Encyklopedia PWN
1929–35 studiowała w ASP w Krakowie (u X. Dunikowskiego); czł. Grupy Krakowskiej, a po II wojnie świat. Grupy Plastyków Nowoczesnych; początkowo zajmowała się gł. twórczością rzeźbiarską, w której przeszła od swoistego ekspresjonizmu do aluzyjnych kompozycji abstrakcyjnych, będących przestrzennymi, silnie uproszczonymi zespołami form org. (Akt 1938, Taniec 1955). Malarstwo Jaremy, gł. tempery, gwasze, akwarele i od 1951 monotypie, rozwijało się od tematyki figuralnej, w której pojawiały się elementy ekspresjonistyczne i surrealist., do sztuki abstrakcyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem problemu ruchu i światła (cykle Filtry, Rytmy, Penetracje — 1957–58); Jarema zajmowała się też scenografią, współpracowała od 1935 z eksperymentalnym teatrem Cricot (także jako aktorka), po wojnie z Cricot 2.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Jarema Maria, Rytm IV, 1957 — Muzeum Narodowe, Kraków fot. A. Pieńkos/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia